Ontoelaatbaar gedrag leidt tot berisping voor tandarts
De feiten
De klaagster ging op 9 juni 2015 naar de tandarts. Er zouden drie gaatjes gevuld worden maar tijdens de behandeling bleek er een vierde gaatje zijn. Deze werd gevuld waar een van de andere drie niet gevuld werd. Op 21 juli 2015 ging de patiënte terug naar de tandarts om ook het laatste gaatje te vullen. Daarnaast gaf zij aan na de laatste behandeling meer pijnklachten te hebben. Om de pijnplek te kunnen lokaliseren, stelde de tandarts daarom voor om een foto te laten maken. De patiënte stemde daarmee in, maar was in de veronderstelling dat zij daar niet voor hoefde te betalen omdat de pijn was gekomen naar aanleiding van de vorige behandeling. De patiënte had daarnaast veel vragen en er ontstond een discussie. De tandarts realiseerde zich dat de patiënte geen vertrouwen meer in hem had, liet zijn spullen in de gootsteen vallen en liep de behandelkamer uit.
De standpunten
De patiënte verweet de tandarts dat hij ontoelaatbaar gedrag had vertoond door zijn zelfbeheersing te verliezen, met instrumenten te gooien en in een voor de patiënte onverstaanbare taal te schreeuwen om vervolgens de kamer te verlaten. De klaagster beweerde alleen maar uitleg te willen van de tandarts en hem niet te beschuldigen van een verkeerde behandeling. Bovendien vond zij dat hij de in zijn ogen verloren vertrouwensband met haar had moeten bespreken.
De tandarts beweerde de klaagsters tijdens de tweede behandeling uitgelegd te hebben dat er bij aanhoudende klachten een wortelkanaalbehandeling zou moeten worden gestart. Om de juiste kies te lokaliseren, moest er een foto worden gemaakt. De patiënte wilde daar niet voor betalen en dat leidde tot een discussie. Daarin heeft de tandarts gezegd dat de patiënte beter een andere tandarts kon zoeken, heeft zijn spullen in de gootsteen laten vallen en heeft de behandelkamer verlaten.
Het oordeel
Volgens het tuchtcollege dient een tandarts zijn patiënten te (kunnen) informeren over de verschillende behandelingen. Zonder een gedegen uitleg kan er immers geen sprake zijn van een informed consent. Ondanks dat de tandarts van buitenlandse afkomst is, dient hij klaagster in het Nederlands voldoende uitleg te kunnen (laten) geven over de behandeling, de risico’s en de behandelalternatieven. Indien dit voor verweerder niet voldoende mogelijk was, had hij de hulp van zijn assistente kunnen inschakelen.
Naar het oordeel van het college is met name het feit dat verweerder, op het moment dat hij en klaagster er blijkbaar niet samen uitkwamen, zonder verder overleg met klaagster zijn spullen heeft laten vallen en de kamer heeft verlaten onprofessioneel en ontoelaatbaar. Dat verweerder daarbij in een andere taal dingen heeft geschreeuwd, is niet komen vast te staan. Wel kan het college zich voorstellen dat de abruptheid waarmee verweerder de instrumenten in de gootsteen heeft laten vallen op klaagster dreigend is overgekomen.
Verder oordeelt het college dat de tandarts eenzijdig de behandelrelatie opzegde, wat alleen mag om gewichtige redenen. Een vertrouwensbreuk kan dat zijn, maar dan moeten er vervolgens voldaan worden aan de zorgvuldigheidseisen. Door weg te lopen uit de behandelkamer heeft de tandarts niet aan die eisen voldaan.
De beslissing
Zowel het ontoelaatbare gedrag als het eenzijdig opzeggen van een behandelrelatie zonder aanleiding werd door rechter gegrond verklaard. Dit leverde de tandarts een berisping op.
Reactie toevoegen