Taakherschikking bevorderen door interprofessioneel samenwerken
Experimenten met studenten
Reinders veronderstelt dat het succes van taakherschikking in de mondzorg afhangt van psychologische factoren. Aangezien hij zowel docent is bij de opleiding mondzorgkunde als tandheelkunde besloot hij experimenten met zijn studenten uit te voeren om te onderzoeken of interprofessionele groepsvorming een positieve bijdrage kan hebben. Door groepsbinding te bevorderen en het groepsklimaat te beïnvloeden, verwachtte hij dat vooral tandheelkundestudenten meer bereid zouden zijn om taken aan mondzorgkundestudenten af te staan.
“Studenten vereenzelvigen zich in eerste instantie met hun eigen beroepsgroep en dat staat zo’n proces van taakherschikking in de weg. Door ze in een gezamenlijke setting kennis met elkaar te laten maken kun je stereotiepe denkbeelden opheffen of verkleinen.” Het gaat zelfs nog verder: door studenten in gemengde groepen aan casussen te laten werken en feedback te geven op het functioneren van de groep als geheel gingen studenten zich niet meer identificeren met de eigen beroepsgroep maar met de nieuwe, interprofessionele groep. Door d eze sociale identificatie met de interprofessionele groep (en dat is wat anders dan een multiprofessionele groep waarin mensen wel samenwerken maar zich met de eigen beroepsgroep identificeren) staan mensen er meer voor open om taken anders te verdelen.
De uitkomsten van dit onderzoek zijn volgens Reinders een indicatie dat taakherschikking en interprofessionele samenwerking ook door sociale en psychologische factoren worden beïnvloed én dat het te veranderen is.”
Reactie toevoegen