Coen Kuit (73) was op 1 mei liefst vijftig jaar tandarts. Nog altijd is hij ‘chef de clinique’ van de Praktijk voor Parodontologie en Implantologie in Arnhem. Kuit runt de praktijk met 50 medewerkers in een maatschap met zijn zoon Haakon, die implantoloog is. Zorgondernemer wil hij zichzelf niet noemen, een gedreven tandarts is hij nog altijd. ‘De samenwerking met mijn zoon houdt me vitaal.’
Parodontoloog Coen Kuit: 73 en nog altijd ‘chef de clinique’
woensdag 17 juni 2020
3 min
Coen Kuit volgde in 1976 zijn vader op in diens algemene tandheelkundige praktijk te Arnhem. In de jaren tachtig begon hij met zijn collega Jan van Hoeve een praktijk voor parodontologie, op kleine schaal, voor slechts een halve dag in de week. ‘Als verwijspraktijk groeiden we snel, maar onze tandartspraktijken groeiden ook. We kregen het dus steeds drukker, werkten vaak ook in de avonduren door en besloten onze praktijken samen te voegen.’
‘Organisch gegroeid’
Ook de gecombineerde praktijk groeide snel door. ‘We zijn organisch gegroeid’, benadrukt Kuit. ‘Parodontologie was in de jaren zeventig nog nieuw. Toen we 25 mensen in dienst hadden, dachten we dat het dat wel was. We hadden bijna duizend verwijzingen per jaar. Dat zijn patiënten met een achterstand, waar vaak zes-zeven uur behandeling plus nazorg in gaat zitten.’
‘Eigenlijk een solist’
In 1992 vestigde de praktijk zich in het voormalige kerkgebouw van de Nederlands Hervormde Kerk en de Pinkstergemeente aan de Mahlerstraat in Arnhem. ‘Eigenlijk ben ik een enorme solist. De groei ging maar door, waardoor we de algemene praktijk moesten minderen. We wilden de verwijzingen niet weigeren en wachtlijsten voorkomen. Dat leidde wel tot toename van het aantal mondhygiënisten, inmiddels tien, die een groot deel van het werk doen. Verzekeraars stonden lang op het standpunt dat een eenmalige parodontale behandeling voldoende was. Ook bij hen is inmiddels het besef doorgebroken dat de resultaten van de parobehandeling niet blijvend zijn zonder goede nazorg.’
‘Behandelaar, docent en onderzoeker’
Na de nodige aarzelingen besloot de jonge Kuit in 1964 toch in de voetsporen te treden van zijn vader. ‘Na mijn afstuderen in 1970 besloot ik als vervangende dienstplicht te gaan werken bij Vrije Universiteit in Amsterdam, omdat ik nog niet het idee had zelf een praktijk te willen beginnen. Als tandarts was je destijds zestig, zeventig uur per week bezig.’ Kuit koos ervoor zich in de parodontologie te verdiepen. ‘Dat was destijds nog een heel klein onderdeel van de opleiding. Ik werd docent, zodat ik behandeling, onderwijs en onderzoek kon combineren.’
Kuit bleef zes jaar verbonden aan de afdeling Conserverende tandheelkunde aan VU, waaronder de parodontologie viel. ‘De therapie is niet veel veranderd in mijn ogen. Ben je in staat het gebit zo schoon te houden dat het proces geen kans meer krijgt? Er zijn factoren bijgekomen zoals voeding, levensstijl, roken, maar met goede zorg kun je toch een stabiele mondsituatie bereiken.’
Dit is een verkorte weergave van een interview met Coen Kuit, dat binnenkort in het MedischOndernemen magazine verschijnt.
Wilt u ook op de hoogte blijven van Medisch Ondernemen? Schrijf u hier in voor onze nieuwsbrieven Eerstelijn en Mondzorg .
Reactie toevoegen