Linda Tolsma: ‘Wijkmanager is mijn droombaan’

Al tijdens haar werk bij het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) constateert Linda Tolsma dat samenwerking tussen de eerste lijn en het sociaal domein hard nodig is om mensen met complexe zorgvragen beter te kunnen helpen. Het gaat om samenwerking op allerlei vlakken, monodisciplinair binnen de huisartsenpraktijk of zorggroep, maar ook multidisciplinair binnen de wijk, met welzijn, cure en care.

Opleiding

Linda besluit de eenjarige opleiding adviseur sociaal domein te volgen bij de Bestuursacademie Nederland. ‘Een aanrader voor praktijkmanagers die meer willen doen op het terrein van wijkmanagement. Het zijn vooral gemeenteambtenaren die deze opleiding volgen. Je krijgt uitleg over diverse wetten binnen het sociaal domein en over keten- en netwerkzorg. Ik heb stagegelopen en aansluitend interim werk gedaan bij de Dorpsteams Utrechtse Heuvelrug. Daar werken consulenten voor jeugd, Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning), OGGZ (Openbare Geestelijke Gezondheidszorg) en welzijn, die vooral diverse voorzieningen voor mensen regelen.’

‘Zorgverleners verdienen goede organisatorische ondersteuning’

Vervolgens solliciteert Linda op de functie van wijkmanager Utrechtse Heuvelrug. Hoewel ze nog maar kort werkzaam is in deze nieuwe baan zegt ze: ‘Ik ben zo blij met deze baan, het is echt mijn droombaan. Als praktijkmanager werken is ook leuk en dankbaar werk, maar dit voelt nu al speciaal. Ik kan al mijn creativiteit erin kwijt. Natuurlijk moet je als praktijkmanager soms ook zoeken naar creatieve oplossingen. Maar dit is nog zo een on-ontgonnen terrein. Ik leer elke dag. En ik geloof dat samenwerking de sleutel is voor de maatschappelijke opgave van de juiste zorg op de juiste plaats. Zorgverleners verdienen goede organisatorische ondersteuning.’

Netwerkanalyse

Linda vertelt dat zij een aanspreekpunt is voor het vormen van het netwerk tussen de zorg- en hulpverleners en gemeenteambtenaren in de gemeente. ‘De coördinatoren die er al werkten, hadden al een netwerkanalyse voorbereid. Een mooie start voor mij. Het blijkt dat veel zorgverleners, welzijnswerkers en gemeenteambtenaren elkaar niet goed kennen, niet weten wie wat doet, laat staan dat ze elkaar weten te vinden. Samen zoeken we uit waar ze precies behoefte aan hebben en hoe we de samenwerking vorm kunnen geven. Huisartsenpraktijken hebben vaak ook hun eigen netwerk, maar dat is niet altijd inzichtelijk.’
Al tijdens haar stage en nu ook ervaart Linda hoe de wereld van de zorg en welzijn van elkaar verschillen. ‘Processen lopen anders, de cultuur is anders en ze spreken elkaars taal niet. En voor goed samenwerken is elkaar kennen cruciaal.’

‘Met beleidstaal kom je niet altijd verder’

‘Mijn communicatie- en managementvaardigheden komen nu goed van pas. Zo vertelde een praktijkhouder me over een project dat ze hebben opgezet in de huisartsenpraktijk waar ze werkt. De vraag was: hoe zorgen we dat dit project bestendigt in onze praktijk? Als je vindt dat dit onderdeel is van de zorg die jullie willen leveren, dan moet je regelen dat de assistentes dit als de kern van hun werk zien. Dus regelmatig bespreken in een teamoverleg en zorgen dat ze er voldoende tijd voor hebben. Zo zeg ik dit ook. Met beleidstaal en managementtaal kom je dan niet verder. Om als wijkmanager aansluiting te hebben bij de huisartsenzorg, is mijn ervaring als praktijkmanager een voordeel.’ 

'Geef tegengas'

‘Ik vind dat je als praktijkmanager tegengas moet kunnen geven. En dat je bijvoorbeeld tegen de huisarts moet kunnen zeggen: wat je nu wilt van de assistentes, dat kan niet. Je toegevoegde waarde zit erin dat je meer verstand van management hebt dan de dokter. Dat is volgens mij lastig als je ook nog als doktersassistent of praktijkondersteuner werkt. Het is dan ook niet zuiver naar je collega’s toe en dat kan wringen.’ 

‘Ik ben van niemand maar voor iedereen’

‘Ik doe deze nieuwe functie ook als zzp’er. Omdat ik dan van niemand ben maar voor iedereen. Als ik in dienst ben van een zorggroep kom ik binnen namens de zorggroep. Zorgverleners die het niet eens zijn met het beleid van de zorggroep, of zich niet gehoord, erkend of minder betrokken voelen, zien me als iemand van de zorggroep. Dan moet je eerst recht breien wat krom is. Al in een vroeg stadium heb ik aangegeven dat ik niet in loondienst wilde. En gelukkig is dat in de Utrechtse Heuvelrug mogelijk.’

Samenwerking

Een wijkmanager doet heel ander werk dan een praktijkmanager, stelt Linda. ‘Een praktijkmanager faciliteert alle medewerkers en de praktijkhouder. Als wijkmanager hou ik me uitsluitend bezig met het organiseren en ondersteunen van een netwerk. Mijn taak is zorgen dat de samenwerking onderling tot stand komt en goed verloopt. Het netwerk bepaalt uiteindelijk wat er in de Utrechtse Heuvelrug opgepakt wordt en hoe we dat gaan doen. Ik ben hier niet degene met de antwoorden.’ 

Andersdenkende mensen

‘Ik voel me een vertaler. Tussen verschillende culturen met verschillend taalgebruik en verschillende agenda’s. Je moet goed kunnen organiseren, hoofd- en bijzaken kunnen onderscheiden en prioriteiten kunnen stellen. In de zorg zie je vaak generalisten, die vinden alles even belangrijk. Als wijkmanager help ik de zorg- en hulpverleners keuzes te maken. En dat hoeven niet mijn keuzes te zijn. Maar ik moet het wel kunnen uitleggen. Als je een manager bent die strak wilt sturen of als je denkt: dit gaan we even uitrollen, dan krijg je het lastig. Daarvoor zijn er te veel invloeden. Het belangrijkst is misschien wel dat je netwerken leuk moet vinden en oprechte interesse hebt in andersdenkende mensen.’

Lees hier het profiel en blogs van Linda Tolsma, expert bij PM.

Verder lezen:

PraktijkmanagersNetwerk: 'Verbreding en verdere professionalisering van functie ligt in het verschiet', 21 juni 2021