Zeg juist wat je niet wilt
Niet voor niets wordt de roep om de regeldruk te verlagen in de zorg steeds luider. Alle regels werken verstikkend, zijn soms ondoorzichtig en hebben tot gevolg dat mensen zich niet meer erkend voelen. Waar is de ruimte voor werken volgens eigen professioneel inzicht, eigen verantwoordelijkheid en handelen naar eer en geweten? Veel mensen voelen de ziel uit hun werk vloeien door de overvloed aan regels.
Ik realiseer me dat wetgeving bepaalt dat je soms volgens protocollen moet werken. Maar daar waar de mogelijkheid is om zélf te bepalen hoe dingen gebeuren, is het instellen van ondergrenzen een serieuze overweging waard. Merk je dat medewerkers ondanks heldere afspraken niet doen wat je van ze verwacht? Probeer dan iets nieuws en spreek juist af wat níet geaccepteerd wordt. Dat geeft namelijk veel meer ruimte om te handelen en is veel helderder voor medewerkers. Op die manier stijgt de betrokkenheid en het werkplezier, en daardoor ook de kwaliteit van werk.
Een voorbeeld: sommige praktijken hebben kernwaarden bepaald en afgesproken dat alles wat de medewerker doet volgens die waarden moet zijn. Vaak gebeurt dat in abstracte termen, waar iedereen het wel mee eens moet zijn. “De patiënt staat centraal en waarborgen de kwaliteit” Het probleem daarmee is dat iedereen die kernwaarden op zijn eigen manier vertaalt naar zijn/haar handelen. Het effect is helaas ook dat mensen juist gaan twijfelen wat ze moeten doen en dat ze verlammen. “Past dit binnen deze waarden of juist niet?” Vandaar mijn suggestie om ondergrenzen te benoemen, daar waar je mensen wilt stimuleren om verantwoordelijk te gaan handelen. Juist door heel helder af te spreken wat níet oké is, verruim je de handelingsvrijheid van je mensen en nemen ze meer verantwoordelijkheid voor hun handelen. Het geeft ook meer sturingsmogelijkheden. Zeg bijvoorbeeld niet “wees klantgericht”, maar spreek af dat je nooit een patiënt heftig geëmotioneerd laat vertrekken.
Deze tip is overigens net zo toepasselijk in opvoeding. In plaats van te zeggen: “je moet om 4:00 uur thuis zijn” kun je stellen: “Ik wil morgen geen geklaag als we met het gezin naar oma’s verjaardag gaan”. Het is voor beide partijen misschien even wennen, maar kan een stuk effectiever en relaxter werken.
Door: Marloes den Heijer, leiderschapscoach voor tandartsen
Bij het thema van dit artikel betrokken organisaties
Lees verder - met dit thema
Netwerk fysiopraktijkmanagers: ‘Je krijgt een kijkje in elkaars keuken. Dat geeft erkenning.’
8 nov 2022 5 minIrma van der Ende over Buddy’s: ‘De ander even op gang helpen, even sparren en weer door’
8 nov 2022 3 minPM-regio Noord-Limburg en Oost-Brabant: ‘Steek je koppen bij elkaar, versterk je effectiviteit’
3 nov 2022 4 minCoaching via Buddy’s: ‘Senior praktijkmanagers vinden het leuk anderen op weg te helpen’
27 okt 2022 3 minZeven uitgangspunten voor werken vanuit echte democratie (‘Deep Democracy’)
24 okt 2022 5 minEdin Dental Academy over scholing in de mondzorg
20 okt 2022 3 minNieuw lid Inez van den Bos: ‘Ik zorg dat alles soepel loopt in de praktijk’
13 okt 2022 3 minDemi Schischke begeleidt assistentes bij Tandarts Today: ‘Volop kansen om je te ontwikkelen en te blijven groeien’
6 okt 2022 3 minDemi Schischke werkt als…
Reactie toevoegen