De kunst van 'nee' zeggen: 3 tips
Het is een hele klus om de attitude als zorgverlener af te wisselen met andere professionele attitudes: als collega en als werkgever. In mijn workshops ‘werk en vitaliteit’ behoort het ‘nee leren zeggen’ vaak tot de persoonlijke doelstellingen. Het ‘ja’ zeggen heeft vaak zijn oorsprong in het feit dat we graag aardig gevonden worden, en dat we lastige momenten liever vermijden.
Hoe zeg je nee?
Bars en onvriendelijk nee zeggen is ook weer niet de bedoeling. Ik gebruik graag de metafoor dat er 50 kleurnuances zijn tussen ja en nee: het kan op heel veel manieren, en de toon is erg bepalend voor de werking.
Voor iemand die vaak ja zegt voor hij of zij heeft nagedacht, heb ik de tip om een korte time out in te lassen. Je hoeft immers zelden meteen te antwoorden op een verzoek. Het mooie van zo’n (korte) time-out is dat je vaak al heel snel weet of je wel of niet wilt voldoen aan het verzoek. Ook wanneer je in de situatie, zelfs vóór je had nagedacht, het antwoord ‘ja dat wil ik wel voor je doen’ voelde opkomen, denk je in het moment dat je bij jezelf te rade gaat: waarom ik eigenlijk?
Duidelijk en vriendelijk
Daarna is het dan de kunst om je ‘nee’, je ‘nee, dit keer niet’, of je ‘nee, ik wil het niet voor je doen, maar ik kan je misschien wel op een andere manier helpen’ aan de verzoekindiener over te brengen. Mijn mantra is geworden: duidelijk én vriendelijk. Daar zit veel in. De meeste mensen weten van zichzelf of ze als ze moeten kiezen eerder duidelijk of vriendelijk zijn: relatiegerichte mensen kiezen vaak voor vriendelijk, terwijl taak- of resultaatgerichte mensen eerder voor duidelijk kiezen.
Duidelijk én vriendelijk biedt erg veel mogelijkheden en wordt bijna altijd gewaardeerd. Onduidelijkheid is erger dan duidelijkheid, en de vriendelijkheid garandeert dat je in contact blijft met degene die ene verzoek aan jou heeft.
Drie tips:
- Wanneer iemand je iets verzoekt, zeg niet meteen ja, maar denk er even over na.
- Vraag jezelf af of je neigt naar duidelijkheid of naar vriendelijkheid, en probeer ze te evenwichtig combineren
- Welke vragen landen opvallend vaak op jouw bordje? Wil je daarmee doorgaan?
Ter geruststelling: mijn boodschap is dus niet om nooit meer vriendelijk en hulp biedend voor je collega’s te zijn. Natuurlijk niet, het is veel te leuk om aardig voor elkaar te zijn. Wel pleit ik voor evenwicht in de collegiale relaties, waarin ieder op zijn tijd een steentje bijdraagt.
Voormalig huisarts Paul Wormer is nu behalve ondernemer ook adviseur en begeleider van medisch professionals, zowel bij vragen omtrent de praktijkorganisatie als bij loopbaanvraagstukken. Dat doet hij in de vorm van advies, vakgroepbegeleiding en coaching. Hij publiceerde de boeken ‘De dokter en de vakgroep’ en ‘Vitaliteitsbijbel’. Voor meer informatie, zie paulwormer.nl
Reactie toevoegen