Blog: "Geld naar de zorg klinkt goed, maar zegt niks"

Geld maakt niet beter en niet gelukkig. Geen geld ook niet, dat is waar, maar toch. Ik zat een paar dagen in een supermooi hotel in Amsterdam. Prachtig ontworpen kamers, goed eten, aardige mensen. Ik was daar met een kennis. Hij wilde een klacht indienen dat ze geen speciale invalidekamer(s) hadden. Maar een invalidekamer met van die beugels naast het toilet en zo’n plasic douchestoeltje? Die hoef ik niet. Daar word ik somber van en bovendien zitten die beugels in de weg. De overheid zal het zo wel eisen als je wilt voldoen aan de noemer ‘rolstoelvriendelijk’, maar ik ben geholpen met andere dingen. Genoeg ruimte om te draaien, een paar dingen (beugeltje, verwarming of deurklink), waar ik steun vind en vooral aardige mensen die niet te beroerd zijn om je over een letterlijk of figuurlijk drempeltje te helpen. En die waren er.

Zo ook op m’n sportschool. Eigenlijk was het best slecht geregeld daar. Een ontzettend vervelend heuveltje voor de deur met nog een rotdrempel erachter. Maar voor ik daar ben, is er echter allang iemand buiten die me met een vriendelijjk ‘ha Joost, hoe is het?’, naar binnen helpt. Top.

Nou snap ik wel dat dat moeilijk landelijk te regelen valt en dat de hulpvraag van iedere hulpbehoevende anders is, maar toch.  Een lijst met beoordelingen bijvoorbeeld? Of een bak met handgrepen bij de ingang die je naar eigen goeddunken aan de muur kan haken?  Uiteindelijk zijn alle hulpbehoevenden het meest geholpen met aardige mensen met een bereidheid tot helpen. Meer dan met dure toestanden, denk ik.

‘Twee miljoen meer naar de zorg’ klinkt goed, maar zegt me niks. Stop het liever in de opleidingen voor het personeel en geef ze wat er dan nog over is maar als welverdiende bonus mee!

Joost Overbeek

www.overburen.nl