Blog: Een gezamenlijke vijand
Veel managers worstelen hiermee. Vooral wanneer het gaat om procedures waar ze zelf ook hun twijfels of frustraties over hebben. Denk aan nieuwe WIP-richtlijnen en gewijzigde arbeidswetten. Managers voelen zich verantwoordelijk voor het invoeren hiervan en gaan uit alle macht mensen proberen te motiveren. Zie dat maar eens voor elkaar te krijgen wanneer je (als je heel eerlijk bent) zelf niet eens gemotiveerd bent.
De oplossing: introduceer een gemeenschappelijke vijand! Leg uit dat het niet van jou moet, maar van ‘meneer WIP’. Maak aan je team duidelijk dat jíj niet degene bent die hebt besloten aan hun kerstpakket te gaan snoepen, maar dat ‘de overheid’ zich hiermee is gaan bemoeien. Don’t shoot the messenger!
Toegegeven, het is geen heel chique strategie, maar effectief is het wel! Let wel op dat je geen collega’s tot vijand bestempeld, zoals bijvoorbeeld bij grotere bedrijven nog wel eens gebeurt: "Ja, hoofdkantoor heeft weer wat nieuws verzonnen…". Pak ook je verantwoordelijkheid wanneer je het écht niet eens bent met een vernieuwde procedure. Oké, tegen arbeidswetten kun je weinig inbrengen maar wanneer je het oneens bent met een door de directie gewijzigd beleid, ga dan met de directie in gesprek.
Een andere variant is het uitdelen van een ‘zeikbrevet’. Bepaal samen wie van jullie team Chef Hygiëne wordt bijvoorbeeld. Die krijgt het mandaat, of zelfs de verantwoordelijkheid, om collega’s aan te spreken op het naleven van de procedures. Een soort legitieme advocaat van de duivel. Om te voorkomen dat alleen ‘de Chef’ collega’s aan mag spreken kun je ervoor kiezen deze rol te laten rouleren in het team. Zo leert iedereen dat het oké is om elkaar aan te spreken op zijn/haar verantwoordelijkheid.
Er zijn misschien nettere manieren, maar reken maar dat dit effectief is!
Marloes den Heijer – Teambuilder voor (tandarts)praktijken en auteur van het boek Passie in Praktijk – Lessen van ondernemende tandartsen.
Reactie toevoegen