Artsen in Iran (4): Konkur; het moeilijkste examen ooit

Konkur is (ik citeer een Iraanse geneeskundestudente) ‘de zwaarste race die iedere Iraanse student ooit moet lopen, onze hele toekomst hangt ervan af’. Na het voortgezet onderwijs moet iedere student een toelatingsexamen doen om toegelaten te worden tot de studie, maar vooral ook tot de universiteit, naar keuze. De score op de (Konkur)test wordt vergeleken met die van ongeveer één miljoen andere studenten in het land en de universiteit biedt toegang aan de studenten met de hoogste scores. Voor veel studenten is dit het belangrijkste moment in hun leven. Immers, een goede opleiding betekent in veel gevallen kansen op een goede baan, maar ook en vooral ‘a way out’ en ‘going abroad’.

Rangorde van universiteiten

Voorafgaand aan het examen, dat in het voorjaar plaatsvindt, trekken studenten zich op hun studeerkamer of in studiekampen terug en studeren dag en nacht om vooral de hoogst mogelijke resultaten te behalen. Deze resultaten bieden hen toegang tot de universiteit van de eerste, tweede of latere keuze. Met name de (gratis) overheidsuniversiteiten - zie ook mijn eerste blog hierover- zijn erg goed, dus erg populair. 

Zo staat de geneeskundeopleiding in Teheran op plaats 1. Als een student niet wordt toegelaten op de universiteit van de eerste keuze, heeft deze ook een tweede of derde keuze. Maar het kan ook voorkomen dat de student geen toegang krijgt tot de gratis universiteiten en veel studiegeld moet betalen. Voor ouders een zware en soms zelfs onmogelijke taak, waarbij ook vaak geld geleend wordt om de kinderen de mogelijkheid van studeren niet te onthouden.

Zeer gemotiveerde studenten

Studenten grijpen de kans om te studeren met beide handen aan en zijn buitengewoon gemotiveerd. Ik hoor van vrouwelijke studenten dat zij dit zien als één van de weinige zaken die de overheid hen biedt. Zij zijn zich er terdege van bewust dat zij beperkte vrijheden hebben en dat van gelijkheid van de seksen geen sprake is. Veel universitair geschoolde vrouwen en dus ook afgestudeerde artsen komen na hun afstuderen in een secretaressefunctie terecht. Dat is ook de reden dat het buitenland voor veel studenten een enorme aantrekkingskracht heeft, zoals ik al schreef in een eerdere blog. 

Je kunt je voorstellen dat de enorme druk om te presteren veel stress geeft. Studenten willen de kans op een goede opleiding niet laten lopen. Bovendien willen ze hun ouders de zware financiële lasten van het collegegeld onthouden. Maar ook bij families onderling ontstaat competitie, vooral bij middenklasse-families waarvan de ouders ook gestudeerd hebben. Zij zien graag hun kinderen dezelfde weg gaan en willen daarin niet voor elkaar onderdoen. Voor ouders is het dan ook een teleurstelling als hun kind een slechte Konkur-score heeft.

Scores vergelijken

Het is in Iran volledig geaccepteerd dat mensen elkaar naar hun Konkur-score vragen. Ik kon het dan ook niet laten om de Iraanse student uit de hoogopgeleide familie, die wij in Iran spraken, te vragen wat haar score was. Ze antwoordde dat deze 185 was. Ik was overrompeld, dat betekent namelijk dat van de een miljoen studenten er slechts 184 beter op de test scoorden dan zij. Ik ben zeer onder de indruk van deze jonge, hardwerkende vrouw.

Collegegeld spekt staatskas

Maar wat is dan het belang van de overheid om studenten de kans te geven om te studeren en daarmee kennis te vergaren als er te weinig banen voor hen zijn? Het antwoord hierop verbaasde mij; de overheid heeft namelijk een minder groot werkgelegenheidsprobleem zolang mensen studeren. Daarnaast leveren de niet-gratis universiteiten de overheid ook weer veel inkomsten op.

Dat na hun master veel studenten een laaggeschoolde functie vervullen deert de overheid niet. Voor ons westerlingen maar moeilijk te begrijpen.

Lees ook de andere blogs van Wilma Wolf over haar reis naar Iran:

- Artsen in Iran (1): na geneeskundestudie verplicht 2 jaar plattelandsdokter

- Artsen in Iran (2): vrouwelijke geneeskundestudenten en de trek naar het buitenland

-  Artsen in Iran (3): Iraanse huisarts is anders georganiseerd maar behandelt zelfde problemen

Wilma Wolf is senior onderzoeker aan het Kenniscentrum NoorderRuimte van de Hanzehogeschool Groningen. Zij doet onderzoek naar de bedrijfsvoering van huisartsen die zich recent in een gezondheidscentrum hebben gevestigd. Recent is het boek Beste Praktijken dat zij hierover schreef verschenen. Tijdens MedischOndernemen LIVE op 5 oktober wordt dit boek uitgereikt aan Garmt Postma, bestuurslid van de LHV.  Lees meer over dit boek.

Beste Praktijken wordt uitgegeven door MedischOndernemen.  Bestel Beste Praktijken tot en met 6 oktober voor slechts €19,95 ! Verzendkosten bedragen €3,95. De boekuitreiking vindt plaats op het podium en het boek kan ook tijdens MedischOndernemen LIVE worden aangeschaft. Na 6 oktober is de prijs €24,95.