Alle disciplines voor nazorg bij kanker in één centrum

De prijs voor ‘de beste, meeste inspirerende en ondernemende, multidisciplinaire samenwerking waarin de eerste lijn een rol speelt’ ging naar Tieberink vanwege haar ondernemerschap en lef, aldus de jury. Twee jaar geleden nam zij het initiatief voor een centrum waar kankerpatiënten en patiënten met oedeemproblematiek alle relevante zorgaanbieders vinden: van psycholoog tot reiki-therapeut en van maatschappelijk werk tot revalidatie techniek. Naast haar eigen fysiotherapeuten zitten er veertien verschillende paramedische zorgaanbieders in het pand. Daarnaast wordt er nauw samengewerkt met ziekenhuizen, bedrijfsartsen en revalidatieklinieken. Dat allemaal met de missie de nazorg voor kankerpatiënten beter te regelen.

Nazorg bij kanker

Tieberink: “Dit is een droom die ik al jaren had, ik wilde een plek realiseren waar alle nazorg voor kankerpatiënten te vinden is.” Hoe is haar droom ontstaan? “Dat heeft met mijn persoonlijke verhaal te maken. Ik heb op jonge leeftijd mijn vader verloren aan longkanker. In die tijd werd er nauwelijks gepraat over kanker. Mijn zus kreeg in 1993 borstkanker, toen was er nauwelijks nazorg. De houding was vooral: niet zeuren, je bent er nog.” In die tijd ging Tieberink op zoek naar hoe haar vak, de fysiotherapie, een rol kon spelen bij die nazorg. “In 2003 ben ik de opleiding oncologie en fysiotherapie gaan doen. In 2003 is mijn zus overleden en in 2008 kreeg ik zelf borstkanker.”

Al deze ervaringen leidden ertoe dat ze een gespecialiseerde fysiotherapiepraktijk opzette, met expertise over nazorg bij een kankerbehandeling. “Sommigen verklaarden me toen al voor gek, een gespecialiseerde fysiotherapiepraktijk in een klein dorpje. Maar ik wilde een centrum realiseren waar ze weten waar je als kankerpatiënt behoefte aan hebt, waar je terecht kunt voor langdurige behandeling.”

Onder één dak

Vanuit de fysiotherapiepraktijk groeide het idee om een heel paramedisch centrum op te zetten. Tieberink kwam in contact met andere zorgaanbieders die ook relevant zijn in de nazorg van kankerpatiënten. Zo organiseerde ze regelmatig een verwendag voor kankerpatiënten waar verschillende zorgaanbieders aan meededen. Tieberink: “Toen dacht ik: wat zou het mooi zijn als je alle mogelijke disciplines die betrokken zijn bij de nazorg van kankerpatiënten onder één dak kunt hebben. Ik kwam in gesprek met een ontwikkelaar van een terrein waar nieuwbouw zou komen, daar was nog een stukje grond vrij met bestemming voor een bedrijvenpand. In die tijd had ik een patiënt, een jonge man, met wie ik hierover sprak. Ik heb eigenlijk een belegger nodig, zei ik. Hij wist wel iemand. Toen is het eigenlijk heel snel gegaan, twee beleggers wilden hier geld insteken. Zij geloofden in mijn ideeën en mijn aanpak.”

Uniek

Zo ontstond de Bleekerij, een vrij uniek centrum. Tieberink: “Je hebt de Care for Cancer-centers, dat is wel een beetje vergelijkbaar.” De patiënt staat centraal in de behandeling. Tieberink: “Heel vaak hebben patiënten nek- en rugklachten, die hebben ze vaak al jaren, maar na kankerbehandeling zijn die soms een belemmering om te herstellen, dat pakken wij dan aan. Wij kijken holistisch, naar de hele mens. Als bijvoorbeeld iemand overgewicht heeft, dan gebeurt het vaak dat er na de chemo nog 10 kilo bij komt, dan helpen we deze mensen ook om op een gezond gewicht te komen. Voor mensen die moeilijk lopen, kan ook een pedicure of een podoloog helpen. Mensen hebben geregeld psychische problemen, dan verwijzen we ze naar een psycholoog of een maatschappelijk werker. De lijnen in ons centrum zijn kort, er zijn geen wachtlijsten en wij hebben heel veel kennis in huis over nazorg. Soms bellen artsen en verpleegkundigen uit het ziekenhuis ons, omdat ze een patiënt hebben met complexe problematiek.”

Tieberink heeft in haar fysiotherapiepraktijk met tien fysiotherapeuten ook veel ‘gewone’ patiënten. Die combinatie heeft voordelen. “Mijn visie is dat kankerpatiënten wel een aparte groep zijn, maar uiteindelijk weer integreren in de maatschappij en in het leven. Daarom is het ook belangrijk dat mensen revalideren in groepen met mensen die bijvoorbeeld alleen rugklachten hebben."

Financiering struikelblok

Door de expertise van De Bleekerij is er een samenwerking ontstaan met specialisten in ziekenhuizen en revalidatiecentra, een vorm van ‘anderhalvelijnszorg’. Het belangrijkste struikelblok van een dergelijke aanpak is de financiering. Tieberink: “De vergoedingssystematiek loopt achter op de werkelijkheid. Ik ben bang dat dat nog jaren duurt. Heel veel fysiotherapeuten lopen tegen de vergoedingenstructuur aan. Als mensen chemotherapie vóór de operatie krijgen, krijg je geen indicatie voor fysiotherapie. Andersom, als mensen eerst worden geopereerd, wel. Fysiotherapie helpt gewoon bij een kankerbehandeling: mensen komen beter uit de chemo, blijven ook beter therapietrouw tijdens de chemo. Maar de meeste verzekeringen vergoeden pas na 20 behandelingen.”

Dergelijke strubbelingen rond financiering is voor veel ondernemers een reden om innovatieve plannen dan maar in de ijskast te zetten. Tieberink: “Veel ondernemers in medische wereld wachten omdat ze denken: hoe ga ik dat financieren? Ik heb dat omgekeerd, ik doe en ga ervan uit dat ik de financiering uiteindelijk kan regelen. Natuurlijk heb ik het allemaal doorgerekend. Soms leg ik er dan maar in een behandeltraject eerst iets op toe. En we kijken steeds hoe we dingen slimmer en effectiever kunnen aanpakken. Financiering blijft het lastigste, de rest loopt eigenlijk als een trein, mensen komen van heinde en verre bij ons. Fysiotherapie zou beter vergoed moeten worden. Zorgverzekeraars gaan dat terugverdienen, want patiënten komen beter terug, ook in het arbeidsproces.”

Heeft ze tips voor andere ondernemers die rondlopen met een vernieuwend idee? “Laat je door niks tegenhouden om je droom achterna te gaan. Verzamel goede mensen om je heen, die je ook tegenspreken, je moet geen tunnelvisie ontwikkelen. Lef hebben, je nek durven uit steken en keihard werken. En ja, een droom hebben, helpt.”

Geschreven door Karin Broer